حوله نمایش حوله حمام یا دستی است که دارای تزئیناتی مانند ساتن، توری یا کتانی بر روی آن دوخته شده یا گلدوزی روی آن انجام شده است – عمدتاً برای اینکه “زیبا به نظر برسد.
معمولاً نباید از آنها برای خشک کردن استفاده کرد، زیرا شستشوی معمولی باعث از بین رفتن تزئینات اضافه شده و همچنین سگک شدن حوله می شود (زیرا حوله معمولاً به طور متفاوتی نسبت به روکش منقبض می شود).
حوله ورزشی، یا (مصنوعی) بابونه، حوله ای است که در اصل برای شناگران و غواصان ساخته شده است و به دلیل ویژگی های فوق العاده جاذب آن مورد علاقه است.
حوله ماندگار راه راه را می‌توان در صورت اشباع کردن، فشار داد و باعث می‌شود حوله بتواند دوباره آب را جذب کند، اگرچه خشک نیست.
این ویژگی‌ها، همراه با ماهیت جمع و جورشان، حوله‌های ورزشی را در میان علاقه‌مندان به ورزش در فضای باز و ورزش محبوب‌تر کرده است.
مواد جاذب در حوله‌های ورزشی ممکن است از ویسکوز، PVA یا میکروفیبر تشکیل شده باشد که برای دوام، پلی استر بافته شده است.
برخی از تولیدکنندگان برای مهار بهتر رشد میکروبی و بوهای مرتبط، از ترکیب یون نقره یا ترکیبی در حوله های خود استفاده می کنند.
حوله آشپزخانه می تواند به حوله ظرف خوری یا دستمال کاغذی اشاره داشته باشد که کاربرد دوم عمدتاً انگلیسی است.
حوله چای یا پارچه خشک کن (انگلیسی انگلیسی) یا حوله ظرفشویی (آمریکایی) پارچه ای است که برای خشک کردن ظروف، کارد و چنگال و غیره پس از شستن استفاده می شود.
در انگلستان قرن هجدهم، حوله چای یک پارچه مخصوص خشک کردن کتانی بود که معشوقه خانه برای خشک کردن چیزهای گرانبها و گران قیمت چای چینی خود استفاده می کرد.
خدمتکاران را آنقدر مشتاق می‌دانستند که نمی‌توان به چنین شغل ظریفی اعتماد کرد، اگرچه خدمتکاران خانه به هنگام تکمیل وظایف اصلی‌شان، موظف شدند که کتانی‌های بافته شده را با دست ببندند.
حوله‌های چای از زمان انقلاب صنعتی به تولید انبوه رسیده‌اند.
