ما می‌توانیم نمونه اولیه یک کفش را به عنوان قالبی در نظر بگیریم که از آن تمام اشکالی که به دنبال خواهد آمد به دست می‌آیند.
این موضوع در مورد کفش‌های کتانی یا به قول عامیانه کفش‌هایی با کفی به اصطلاح «کاست» صادق‌تر است.
این نوع کفش در واقع به‌عنوان محصولی به‌معنای دقیق، اغلب به لطف ترکیب فرآیندهای مکانیکی و شیمیایی-فیزیکی (قالب‌ها، تزریق‌ها و چسب‌ها) تولید می‌شود تا فعالیت‌های دستی یا صنایع دستی.
نمونه اولیه یک کفش پاما مردانه با سازماندهی کلیه فرآیندهای صنعتی سازی لازم برای به دست آوردن یک محصول نهایی آماده برای فروش و توزیع به پایان می رسد.
رویه کفش چیست؟ رویه قسمت بالایی کفش است؛ در مثال ما، قطعات چرمی شکل به هم دوخته شده و قبل از اینکه توسط یک درز یا یک لایه چسب به پایین وصل شوند یا ترجیحاً با هر دو روش جوش داده شوند، کار می‌کنند.
رویه ها را می توان از یک تکه چرم دستی یا به صورت مکانیکی ساخت، آنها همچنین می توانند از ماسک (یا گتر)، ساق پا، زبان و انگشت پا (یا انگشت پا) تشکیل شوند.
پاها (یا ساق‌ها) قسمت‌هایی از ماسک هستند که چشمک‌های رشته‌ها (توری) در آن اعمال می‌شود، ماسک قسمتی از رویه کفش است که تا پنجه (یا پنجه) کفش می رسد و کناره ها را می پوشاند.
یک عنصر متمایز کفش با کیفیت خوب، موادی است که برای آستر داخلی کفش استفاده می شود.
آستر یک کفش را می توان به دو صورت چرم یا پارچه تولید کرد، از آنجایی که سطح داخلی بدنه کفش در تماس مستقیم با پا است، انتخاب مواد به طور قابل توجهی بر کیفیت محصول نهایی تأثیر می گذارد.
علاوه بر این، کیفیت کار خوب آستر داخلی کفش به طور مستقیم کیفیت و راحتی کفش و همچنین راه رفتن را تعیین می کند.
زبان نوار چرمی است که در زیر پاها وجود دارد که به ماسک دوخته شده است.
معمولاً زبان از همان ماده ای (چرم یا غیره) ساخته می شود که رویه آن با آن ساخته شده است.
هدف زبان محافظت از رکاب در برابر درهم تنیدگی توری ها و عوامل خارجی است. در کفش های ورزشی سنگین یا زمستانی، اصطلاحاً «سوفیون» نیز روی زبان زده می شود تا از نفوذ عناصر مایع یا جامد به داخل بوت یا چکمه جلوگیری شود.
