کلومنا، مسکو (قرن 10-18). I. صنایع دستی در جامعه فئودالی شروع به توسعه کرد. برای کودکان طبقات ممتاز، I. گران قیمت I. برخی از I. برای سرگرمی بزرگسالان در نظر گرفته شد، به عنوان مثال، ساعت فرانسوی و آلمانی I.
در غرب اروپا، مراکز تولید تبلت اسباب بازی کودک در کوه های سنگ معدن، نورنبرگ، تورینگن تشکیل شد، لیموژ. در قلمرو اتحاد جماهیر شوروی، اولین صنایع دستی I. در قرن 12 ظاهر شد.
در نووگورود؛ از قرن 17 صنایع دستی عامیانه I. در قرن 17-19. تولید سرامیک، تراشکاری چوبی (ویاتکا، بابنکوفسکایا I.) و I. حکاکی شده، اغلب با نقاشی روشن، و همچنین I. از پاپیه ماشه یا ماستیک
به منطقه فعالیت برخی از صنایع دستی هنر عامیانه روسی تبدیل شد (به اسباب بازی Dymkovo، سرامیک Gzhel، حکاکی بوگورودسک، نقاشی Gorodets و همچنین تصاویری برای آنها مراجعه کنید).
از اواخر قرن 19 تولید صنعتی I. از فلز، لاستیک، سلولوئید آغاز شد، سپس در آغاز قرن 20th. – از پلاستیک و مواد مصنوعی که نیاز به تخصص تولید و سرمایه گذاری قابل توجهی دارد.
برخی الزامات آموزشی، زیبایی شناختی، بهداشتی، فنی و اقتصادی بر I تحمیل می شود. دسته بندی های مختلفی از And وجود دارد
بازی های آموزشی و دستی، فنی، نمایشی، کارناوال و موزیکال، ورزشی و موتوری، I.-fun. تقسیم I. به چنین گروه هایی مشروط است، زیرا با کمک همان I. می توان کارهای مختلف آموزشی و پرورشی را حل کرد، بازی هایی با محتوا و ماهیت مختلف انجام داد.
اساس طبقه بندی صنعتی I. مواد برای تولید آنها است: I. پلاستیک، چوب، فلز، لاستیک، پر شده نرم. عروسک، موزیکال، الکترومکانیک، چاپ و غیره
تولید صنعتی I. در خارج از کشور در ایالات متحده آمریکا، ژاپن، GDR، FRG، بریتانیای کبیر و ایتالیا توسعه یافته است.
بزرگترین صادرکننده I. ژاپن، GDR و FRG هستند و بزرگترین واردکننده ایالات متحده است.
در اتحاد جماهیر شوروی، تولید I. در سالهای 1950-1970 به پیشرفت بزرگی رسید.
صنایع دستی I. احیا شد و بیشتر توسعه یافت و صنعتی برای تولید I. ایجاد شد.
در سال 1959 شورای وزیران اتحاد جماهیر شوروی قطعنامه ای در مورد افزایش تولید ، گسترش دامنه و بهبود کیفیت کودکان تصویب کرد. اسباب بازی. در سال 1972، انتشار I.