روغن موتور عملکردهای مختلفی دارد که به لطف استفاده از افزودنی های ویژه ای انجام می شود که عملکرد بهتری را حتی در طولانی مدت می دهد.
همانطور که قبلا ذکر شد، روغن موتور زادو باید قطعات مکانیکی متحرک موتور را روغن کاری کند، اما همچنین به خنک شدن و طول مدت آن در طول زمان کمک می کند.
همچنین باید از سطوح فلزی در برابر خوردگی محافظت کند، اجزایی را که با آن در تماس است تمیز نگه دارد و تا حد امکان باقیمانده احتراق کمتری ایجاد کند.
ده ها روغن موتور در بازار وجود دارد که هم از نظر نوع موتور (دو یا چهار زمانه) و هم از نظر میزان ویسکوزیته (یعنی ظرفیت جریان آنها) که در علامت اختصاری روی بسته بندی مشخص شده است، تفاوت دارند.
مخفف معمولی از یک عدد اولیه تشکیل شده است که ویسکوزیته سرد روغن را تعیین می کند که در نتیجه راه اندازی خودرو را در صورت دمای بسیار پایین تسهیل می کند، W، که به عددی که توضیح داده شد اشاره دارد و یک عدد نهایی دیگر، که در عوض ویسکوزیته داغ و در نتیجه حداکثر دمای کاری را که می توان برای آن نوع روان کننده استفاده کرد، نشان می دهد.
اکنون که مفاهیم مهم روغن موتور را می دانیم، بیایید به تمرین برویم.
یک عملیات بسیار مهم که باید روی موتور ما انجام شود، بررسی سطح روغن روان کننده موجود در داخل است.
خطر این است که خیلی کم باشد و در نتیجه باعث آسیب جدی شود، این کنترل با توجه به نوع وسیله نقلیه متفاوت است، اما اساساً روی ماشین ها یک میله مخصوص وجود دارد که به ما امکان می دهد بفهمیم حداکثر و حداقل سطح کدام است.
در این صورت موتور را به سرعت بالا آورده، خاموش کرده و چند دقیقه صبر کنید تا روغن داخل سامپ پایین بیاید.
سپس کافی است میله را بیرون بکشید، آن را با پارچه تمیز کنید، دوباره داخل محفظه خود قرار دهید و دوباره بیرون بکشید
