برنج یکی از قدیمی ترین گیاهان کشت شده در سیاره ماست.
برخی از دانشمندان حتی تصور می کنند که برنج اولین غله ای است که تا به حال کشت شده است.
تاریخ آن در حال حاضر بیش از 10 000 (ده هزار) سال است.
برنج یک غذای اصلی است و غذای اصلی بسیاری از کشورهای آسیایی است، به خصوص افراد بسیار فقیر تقریباً منحصراً با برنج زندگی می کنند.
با این حال، برنج تایلندی rice به ویژه برای سلامتی شما خوب نیست، زیرا این رژیم غذایی نامتعادل علائم کمبود را به همراه دارد.
پیامد این، برای مثال، کوری زودرس یا بیماری کمبود بری بری است.
با این وجود، برنج غذای بسیار ارزشمندی است.
شروع کشت برنج مانند سایر غلات است.
مردم علف های خوراکی را جمع آوری کردند. آنها به طور تصادفی دریافتند که این علف ها را می توان به صورت هدفمند نیز کشت کرد – یعنی با کمک بذر.
افرادی که این علف ها را کاشتند کم تحرک شدند زیرا تنها راهی بود که می توانستند آنچه کاشته بودند درو کنند.
برنج یکی از علف های شیرین است. برای بذر بعدی فقط از بذر گیاهانی که بیشترین و بزرگترین دانه را داشتند استفاده شد.
گفته می شود اولین شالیزارها در مرکز و جنوب چین بوده است.
کشت برنج به آرامی در شمال تایلند، برمه، جنوب غربی چین و هند گسترش یافت.
با این حال، چندین هزار سال طول کشید تا سرانجام برنج در هند کاشته شد.
در ژاپن، برنج تنها حدود 2500 (دو هزار و پانصد) سال پیش شناخته شد.
تلاش های اولیه اسکندر مقدونی (356 تا 323 قبل از میلاد) برای آوردن برنج به اروپا با شکست سختی روبرو شد.
اجداد ما مشتاق این دانه نبودند. برای رومی ها برنج “غذای مغذی برای بیماران” در نظر گرفته می شد.
تا دوره رنسانس (قرن 14 تا 17 میلادی) بود که این دانه در ایتالیا به شهرت رسید.
دلیل این امر احتمالاً اختراع “risotto alla milanese” بود. “. از آن زمان به بعد، گسترش برنج در اروپا به آرامی افزایش یافت.
