گل سرخ (R. damascena) ملکههای باغهای ایرانی و عربی و خوشبوترین گلهای رز باغ قدیم هستند.
آنها نه تنها زیبا هستند، گل های محمدی با 60 گلبرگ قابل تحسین هستند، بلکه خواص درمانی نیز دارند.
مطالعات روی گل محمدی و اسانس های به دست آمده از آنها وجود آنتی اکسیدان ها (مواد مهار کننده اکسیداسیون مواد آلی)، فعالیت ضد باکتریایی و ضد میکروبی را نشان داده است.
بنابراین از گل محمدی خشک کیلویی شهر دمشق و شهرهای اطراف در آمد خوبی حاصل می شد.
این فرض وجود دارد که گل محمدی دمشقی از تلاقی بین R. gallica (R. Gallic) و R. phenicia (R. Phoenician) منشاء می گیرد.
سرزمین مادری گل های محمدی کشورهای شرق. در غرب، گل محمدی از طریق آسیای صغیر، سوریه و کشورهای خاورمیانه آمد.
به احتمال زیاد، صلیبی ها در بازگشت از لشکرکشی دیگری به آسیا، این گل های محمدی را با خود بردند و در سال 1254 به اروپا آوردند.
پس از آن بود که نام “محمدی دمشق” ظاهر شد – گل محمدی که از دمشق آورده شد.
ما از جزئیات این داستان مرموز اطلاعی نداریم، آن را در مه پوشانده است.
اولین اشاره به “دماسک معمولی” در دهه 1820 ظاهر شد. آنچه نویسنده این نام می خواست بیان کند خارج از درک است; کاملا محتمل است که «Обыкновенная дамасская» همیشگی داماسک باشد!
گونه هایی که امروزه کشت می شوند و به گروه های «لدا» («لدا» ملکه اسپارتا و مادر هلن معروف) و «مم» تعلق دارند.
هاردی (مادام هاردی) – به نظر می رسد که آنها دورگه هستند.
این امکان وجود دارد که گل محمدی اصلی داماسک محبوب ترین و زیباترین گل محمدی باشد – “Celsiana” (Celsiana، نجیب)، اما تاریخ آن نیز در تاریکی پوشیده شده است.
گل محمدی «یورک و لنکستر» نیز اغلب منشأ داماسکی در نظر گرفته می شود، اگرچه رز داماسک قرمز است.
با این حال، برخی از نویسندگان ادعا می کنند که دماس در ابتدا آلبا (سفید) بوده و دوباره به چیزی شبیه به آلبا “Semiplena” (سفید “نیمه پر” جهش یافته است، که احتمالاً به مقدار کمتر گلبرگ اشاره دارد، اما همچنین ممکن است نام مربوط به گلبرگ باشد.
رنگ سفید-صورتی انواع مختلف).